مرتضی پیری؛ میثم جعفری
چکیده
هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویتبندی راهبردهای تابآوری روان‌شناختی منابع انسانی در سازمانهای آموزشی بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازلحاظ نوعشناسی پژوهش در زمره پژوهشهای آمیخته با رویکرد کیفی و کمی در پارادایم استقرایی-قیاسی است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی اساتید دانشگاهی و خبرگان در حوزه مدیریت آموزشی، ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویتبندی راهبردهای تابآوری روان‌شناختی منابع انسانی در سازمانهای آموزشی بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازلحاظ نوعشناسی پژوهش در زمره پژوهشهای آمیخته با رویکرد کیفی و کمی در پارادایم استقرایی-قیاسی است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی اساتید دانشگاهی و خبرگان در حوزه مدیریت آموزشی، مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی بود که با توجه به هدف پژوهش، نمونهگیری در این پژوهش به‌صورت هدفمند با استفاده از تکنیک گلوله برفی و به تعداد 19 نفر انجام شد. جامعه آماری این پژوهش در بخش کمی مدیران ارشد و میانی و کارکنان ستادی دانشگاه ارومیه بودند که با بهرهگیری از روش نمونهگیری غیراحتمالی در دسترس 67 نفر در این پژوهش مشارکت کردند. در بخش کیفی، دادههای به‌دست‌آمده از مصاحبهها و تحلیل با نرمافزار MAXQDA2020 منجر به استخراج 14 راهبرد تابآوری روان‌شناختی منابع انسانی شد و تحلیل بخش کمی با استفاده از روش دیمتل انجام پذیرفت. بر اساس تحلیل دیمتل مدیریت تنش، اهمیت بازخورد، ارتقای کیفیت زندگی کاری و ارتباطات اثربخش گویای راهبردهایی بودند که بیشترین نفوذ را بر روی سایر راهبردها دارند. چابکی استراتژیک، توانمندسازی ساختاری، مدیریت افقی و حمایت سازمانی ادراک شده نیز نسبت به سایر راهبردها تحت نفوذ بیشتری قرار میگیرند. لازم به ذکر است توانمندسازی روان‌شناختی، مدیریت افقی، مدیریت تنش و ارتباطات اثربخش راهبردهایی هستند که هم نفوذکننده و هم تحت نفوذ سایر راهبردها میباشند.
